Завушницы
(В.Мулявин - М.Танк)
О, колькі раз прасіў я
Назначыць мне спатканьне,
О, колькі раз хацеў я
Прызнацца ёй у каханьні.

Ды ўсё перашкаджалі,
Калі дзяўчыне верыць,
То павадак вясновы,
То прымаразак-шэрань.

Але і я ўпарты,
І, каб свайго дабіцца,
Прасіў я шчыра майстра
Зрабіць ёй завушніцы.

На гэтых завушніцах
Я напісаў закляцьце -
Усё што не сказаў ёй,
А ў чым хацеў прызнацца.

Сягодня не ўцячэ ўжо
Ад слоў маіх гарачых,
Ні ў час калі сьмяецца,
Сьпявае, або плача.

Ні ў час, калі прыляжа,
Змарыўшыся ў зьмярканьне.
Зьвіняць ёй завушніцы
Усё пра маё каханьне

Завушницы
(В. Мулявин - М. Танк)
О, сколько раз просил я
Назначить мне свидание,
О, сколько раз хотел я
Признаться ей в любви.

Да все мешали,
Если девушке верить,
То наводнение весенний,
То прымаразак-изморозь.

Но и я упрямый,
И, чтобы своего добиться,
Просил я честно мастера
Сделать ей серьги.

На этих серьгах
Я написал заклятие -
Все что не сказал ей,
А в чем хотел признаться.

Сягодня не убежит уже
От слов моих горячих,
Ни в время когда смеется,
Поет, или плачет.

Ни в то время, когда прыляжа,
Устав в зьмярканьне.
Звучат ей серьги
Все о моей любви