Текст песни Зьміцер Вайцюшкевіч - Зорка Венера
Верш: Максім Багдановіч.
Музыка: Зьміцер Вайцюшкевіч.
Зорка Венера ўзышла над зямлёю,
светлыя згадкi з сабой прывяла...
Помнiш, калi я спаткаўся з табою,
зорка Венера ўзышла.
З гэтай пары я пачаў углядацца
ў неба начное i зорку шукаў.
Цiхiм каханнем к табе разгарацца
з гэтай пары я пачаў.
Але расстацца нам час наступае
пэўна, ўжо доля такая у нас.
Моцна кахаў я цябе, дарагая,
але расстацца нам час.
Буду ў далёкім краю я нудзіцца,
ў сэрцы любоў затаіўшы сваю
кожную ночку на зорку дзівіцца
буду ў далёкім краю.
Глянь іншы раз на яе, – у расстанні
там з ёй зліём мы пагляды свае...
каб хоць на міг уваскрэсла каханне,
глянь іншы раз на яе...
Музыка: Зьміцер Вайцюшкевіч.
Зорка Венера ўзышла над зямлёю,
светлыя згадкi з сабой прывяла...
Помнiш, калi я спаткаўся з табою,
зорка Венера ўзышла.
З гэтай пары я пачаў углядацца
ў неба начное i зорку шукаў.
Цiхiм каханнем к табе разгарацца
з гэтай пары я пачаў.
Але расстацца нам час наступае
пэўна, ўжо доля такая у нас.
Моцна кахаў я цябе, дарагая,
але расстацца нам час.
Буду ў далёкім краю я нудзіцца,
ў сэрцы любоў затаіўшы сваю
кожную ночку на зорку дзівіцца
буду ў далёкім краю.
Глянь іншы раз на яе, – у расстанні
там з ёй зліём мы пагляды свае...
каб хоць на міг уваскрэсла каханне,
глянь іншы раз на яе...
Перевод текста песни Зьміцер Вайцюшкевіч - Зорка Венера
Стихотворение: Максим Богданович.
Музыка: Дмитрий Войтюшкевич.
Звезда Венера взошла над землею,
светлые воспоминания с собой привела...
Помнишь, когда я встретился с тобою,
звезда Венера взошла.
С этой поры я начал всматриваться
в ночное небо и звезду искал.
Тихой любовью к тебе разгораться
с этой поры я начал.
Но расстаться нам время наступает
наверное, уж доля такая у нас.
Сильно любил я тебя, дорогая,
но расстаться нам время.
Буду в далеком краю я скучать,
в сердце любовь затаив свою
каждую ночку на звезду удивляться
буду в далеком краю.
Глянь иной раз на нее, – в разлуке
там с ней зліем мы взгляды свои...
чтобы хоть на миг воскресла любовь,
глянь иной раз на нее...
Музыка: Дмитрий Войтюшкевич.
Звезда Венера взошла над землею,
светлые воспоминания с собой привела...
Помнишь, когда я встретился с тобою,
звезда Венера взошла.
С этой поры я начал всматриваться
в ночное небо и звезду искал.
Тихой любовью к тебе разгораться
с этой поры я начал.
Но расстаться нам время наступает
наверное, уж доля такая у нас.
Сильно любил я тебя, дорогая,
но расстаться нам время.
Буду в далеком краю я скучать,
в сердце любовь затаив свою
каждую ночку на звезду удивляться
буду в далеком краю.
Глянь иной раз на нее, – в разлуке
там с ней зліем мы взгляды свои...
чтобы хоть на миг воскресла любовь,
глянь иной раз на нее...
Просмотры 457